Сэтгэлийн ганганаа

Ээжий, аавын хайранд нь хө
Ихэрлэж заяасан бүжинхэн минь хө
Бүүвэйн дуундаа ижилхэн үнэгчилж
Бүртхэн сарны туулайтай тоглоноо
Дүрийг чинь эндүүрч, эмээ нь
Нэрээр тань танилаа, бүүвэй
Дууг чинь андуурч, өвөө нь
Ахаар тань дууднаа, бүүвэй
Эмээ өвөөгийн элгэнд нь хө
Эрхэлж заяасан зээ нар минь хө
Баруун чих чинь зэрэг хангинаж
Баяр сонсон дэрвэж өснөө
Дүрийг чинь эндүүрч, эмээ нь
Нэрээр тань танилаа, бүүвэй
Дууг чинь андуурч, өвөө нь
Ахаар тань дууднаа, бүүвэй
Элгэн ургийнхаа жаргалд нь хө
Инээд нэмсэн алдрайхан минь ээ
Арга, билг...

Униараа дэрлэн эргэнээ
Амраг сэтгэлтэй хүний үрхэн
Учрахын заяанд эргэнээ
Уйлдаг дуулдаг хорвоо нь хөө
Учрахын заяанд л эргэдэг ээ
Холдоо давхилтай монгол морь
Хоног товчлон эргэнээ
Аргадаж болдоггүй танхи нас
Амьдралын алганд эргэнээ
Алаг тавилантай хорвоо нь хөө
Амьдралын алганд л эргэдэг ээ
Алтан нуухтай цагаан хаш
Аавын алганд эргэнээ
Үйлгүй хайртай насны хань
Өвөр дунд эргэнээ
Өргөстэй цэцэгтэй хорвоо нь хөө
Өвөр дунд л эргэдэг ээ

Артай, өвөртэй ухаагаараа
Адуу мал найгана
Алаг цэцэгтэй дэнжээрээ
Айл хот найгана
Хуртай зуны гурван сар нь
Хурга буруулан найгана
Айраг шуугин шуугин иснээ хө
Айлын бүсгүй дуулан дуулан өснөө хө
Нуур бүрдийн усандаа
Нутгийн уулс найгана
Найр наадмын хоймроо
Настан буурлууд найгана
Хуртай зуны гурван сар нь
Хууртай дуундаа найгана
Айраг шуугин шуугин иснээ хө
Айлын бүсгүй дуулан дуулан өснөө хө
Нугасны борхон дэгдээхэй
Алдрайхан настай найгана
Нууцхан хайрын шивнээ
Агаарын сартай найгана
Хуртай зун...

Санхиюунд харшсан жийжүү
Зүүдэнд ханхийж сэрээнээ хө
Санаанд хөшилдсөн залуусаас
Зүрхэнд нэг нь үлднээ хө
Дурлалд төөрсөн тавилан
Дуулж суугаад уйлнаа хө
Шангийн цоохор шиг нулимс
Санчиг бууралтуулж эгшнээ хө
Ханилаагүй хайр хадгалж
Хадамд өтлөх хэцүүеэ хө
Гэрэлт сайхан замбуулинд
Гэмших заяа хатууяа хө
Айлыг тойрсон харгуй нь ч
Дуутай алаг орчлоон хө
Арван тавны сар нь ч
Дундаа сэвхтэй хорвоо хө.
...

Аавын гэрийн хоймрын
Үдийн шаргал наран дээр
Анхалж миний гаргасан мөр
Хайран дунд бий
Аавын гэрийн хоймор
Нар үдэлдэг хоймор оо
Аавын гэрийн хоймор
Хүүхэд хөлдп ордог хоймор оо
Эцгийн гэрийн хоймрын
Хөгшид настны өвөр дээр
Эхэлж миний хэлсэн үг
Инээдэн дунд бий
Эцгийн гэрийн хоймор
Настан тухалдаг хоймор оо
Эцгийн гэрийн хоймор
Хүүхэд хэлд ордог хоймор оо
Аавын гэрийн хоймрын
Ариун сайхан заншлаас
Орчлон чиний жаргал зовлонг
Ойлгосон ухаарал бий
Аавын гэрийн хоймор
Таван тансагтай хоймор оо
Аавйн гэрийн хоймор
Х...

Үүрийн цагаан туяанаа
Мянган сүргээ бэлчээж
Үүрсэх хүлгийнхээ зооноос
Мандах нарыг өргөж
Ангийнхан маань сайн явна
Алсын оторт олзтой явна
Насаар заяах нутгаа
Тольтод зүрхэндээ хайрлаж
Нарны элч шингэсэн
Торгон хилээ манаж
Ангийнхан маань сайн явна
Армийн жагсаалд жавхаатай явна
Эвийн хүслээр ижилхэн
Эцгийн үрстэй нөхөрлөж
Эрхис гаригийн нууцыг
Эрдмийн ширээнээ дэлгэж
Ангийнхан маань сайн явна
Амжилт дүүрэн сурч явна...

Хайлан сэмжрэх цасаа дагаад
Хаврын өнгө нь цоохор билээ
Хашир малчдынхаа алдрыг өргөөд
Хангинах төл нь дуучин билээ
Зуун түмэн цэцгээ дагаад
Зуны өнгө нь ногоон билээ
Хөвч тайгынхаа уянгыг өргөөд
Хөхөө шувуу нь дуучин билээ
Налгар шар нараа дагаад
Намрын өнгө шаргал билээ
Хангай хөвчдөө уянга нэмээд
Халиун буга нь дуучин билээ
Мөнгөрөн цавцайх цасаа дагаад
Өвлийн өнгө нь цагаан билээ
Мөрөн голдоо эгшиг нэмээд
Харзны ус нь дуучин билээ...

Салхи нөмөрлөсөн Номтын хүрэн энгэр
Нар тоссон газрын тост алган дээр
Зэрэглээ хурга хоёр жилийн жилд эрхэлнэ
Хүрэн толгойн энгэр хөр цасаа хоромхон шилгээнэ
Хөгшин үнээ шар ус залгилан зоогоо ээн хэвтэнэ
Хөрс сүвлэсэн ногоо хээлий нь зогсоо зайгүй гижигдэнэ
Зөнөг гурван есийн урь үнэртсэн наран дээр
Үүдээ дэлгэн аавын гэр зүүрмэглэнэ
Үе үе бууцны салхи босож хаалга хаана
Ээж уураг бүсгэж идээгээ сэлбэнэ
Эгчийн хөх сэрхийг ах хотон дотроо самнана
Энгэрийн харгуйд бараан морьтон тодорно
Алаг Ятуу дүүг дагуулан хамарласан аргал тойрно
Айлын бүсгүйн зүрхийг зүүднийх нь залуу тойрно
Аавын ц...

Тооноор асгарч үлдсэн шулганаатай ганганаа
Тогоотой өрөмний шаргал хээнд загссан юм
Гэгээн гунигаар хэлхээтэй зэллэсэн тэр дуу
Гэр дүүрээд он даван өвөлжиж байна
Үндэс төлжөөгүй цагт ганганаа нисчихвэл бээрнэ
Үүдээ битгий дэлгээрэй шувууд ирээгүй байна
Орхиод буцсан гунигандаа шувууд уяатай байдаг юм
Оломгүй бүлээн нуурандаа эргэх учиртай байдаг юм
Хаяаны манаас авахуулж тэнгэр уяруулан
Хавар хаврын зэрэглээгээр яргуй цэцэг гижигдэн
Тоонон дээрээс ахиад л шувуудын дуу цутгадаг юм
Тогоонд сүү дүүрээд л өрөм загсаж эхэлдэг юм
Амьдралын баяр гуниг ч хөг дантай байдаг
Аргаг...

дэвэргэн залуу нас
дэнжийн охидоос нэрэлхэж
дэлтэй хонгор соёолонг хазаарлуулсангүй
Адуучин эцгийн нэр
Айлын өвгөдөөс зовоогоод
Ардаг хангал дэлдүүлсэнгүй
Хотын залуугийн
Хорхойтсон сэтгэл ийг
Сундлаад мордчихлоо
догшин эмнэгийн туурай
Тэнгэрээр нэг
дов булгалан шидэв
Уулын орой
Энгэрээр нэг
Унаж босон харагдав
Хормойны салхи
Хоёр чихэнд шуугина
Хоолойд аргана
Бахардах алдсан эмнэгийн
Бүлээн хөлс
Магнай шавшина
Эр хүн болсноо үзүүлж
Тамхи нэрмээр
Тагнай загатнана
Тэгтэл
Тэнгэр нар
Тэнд эндгүй хөөцөлдөнө
Өө жигшээчих шив дээ гэх
Өвгөдийн үгийг
Өвөртлөн унав
Хүүхнүүдийн инээд
Миний хоёр ...